oburęczność

Słowo poświadczone w fotocytacie:

(...) Do zaburzeń m. zalicza się też ślepotę słowną rozwojową (dziedziczoną jako cecha dominująca), która polega na niemożności nauczenia się symboli graficznych mowy i ujawnia się u normalnie rozwijających się dzieci dopiero w szkole, kiedy nie mogą się one nauczyć czytać i pisać, mimo dobrej zazwyczaj pamięci oraz postępów w nauce; zauważono u wielu z tych dzieci leworęczność lub oburęczność; dzieci takie niesłusznie uważane są często za leniwe i nieinteligentne; przy odpowiednim postępowaniu można z czasem uzyskać poprawę, nawet w cięższych przypadkach...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):

Lokalizacja ekscerptu na stronie:

Adres bibliograficzny:

WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN

Etykiety gramatyczne poświadczenia:

rzeczownik liczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.