obwlec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wyraz obłok (z dawnego *obwłok, nastąpiło tu uproszczenie grupy spółgłoskowej -bwł- > -bł-, por. także obwora > obora, opłwity > opwity > opfity, obwarzanek > pot. obarzanek itp.) pierwotnie oznaczał 'to, co jest obwleczone’, a więc 'niebo*, 'sklepienie (niebieskie)’ i 'to, co niebo obwleka’ czyli ''chmury, nubes’, poza tym 'mgłę, zasłonę z mgły’, np. „Mojrzeszu... ja jutrze do ciebie w światłem obłoce przyjdę“. (Gn 174 b), „Obłok barzo światły jestci on był tę to istą gorę przykrył“ (tamże) itp.3...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szymczak, Mieczysław (red.) 1970. W służbie nauce i szkole. Księga pamiątkowa poświęcona Profesorowi Doktorowi Zenonowi Klemensiewiczowi, War­szawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.