oczesać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Kościoł, świeżo po pożarze odnowiony, pobielony, jasny, prawie już cały był napełniony pobożnym ludem, kończono śpiewać godzinki. Po prawej stronie od wejścia byli włościanie, mężczyźni, po większej części w białych sukmanach, ze starszyzny wszyscy ogoleni, młodzi dobrze oczesani, ostrzyżeni, każdy prawie z woreczkiem, w którym miał ziarna żyta czy pszenicy nowej, jabłka, a wielu miało książki do nabożeństwa polskie, z których śpiewali. Po lewej stronie kobiety, starsze w czepkach, młodsze kwiatami, wstążkami i kraśnymi chustkami na głowach ustrojone, każda z dużą wiązanką ziół rozmaitych i ogrodowin pod pachą. W ławkach siedziała średnia klasa, mieszczanie, mieszczanki, w no...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Domeyko, Ignacy 1963a. Moje podróże. Pamiętniki wygnańca. III, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo