odręczyć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) [odoić?] 76 odoje 76 odrapać 11, 66, 67 odrapiać 67 odrewnieć 113, 150 odręczenie 47, 155 odręczyć 47, 57, 149 odrętwić 119 odrętwieć, otrętwieć 122, 150 odratować 104 odrwić 89 odrzeć 10, 11, 13, 66, 68 odrze wić 97, 104 oduchownić 119 odurzeć 113, 114 odurzyć 48, 51 oduszewiać się 133 oduieć 121 odylować i01 odymać (się) 42 odymić 101 odziać 32,127 odziczeć 122, 128, 150 odziczyć się 119 odziedziczać 127 odziedziczyć 127 odzielać 87 odzielenie 87 odzielić 75, 87 odzienie 127 odzierać 10, 11 odzierżać 127 odzierżeć 127 odziewać 127 odziewanie (się) 32 odziwnieć 122 odzwaniać 92 odzwonlć 92 ofarbować 101, 150 ofejdać 31 ofladrować 90, 101,107 ofrankować 106 ofrycować 102 ofuk 91 ofukać 91 ofuknąć 91, 92 ofutrować 31 ogacić 104, 107 ogadać 92 ogaić 104 oganiać 11, 131 ogańbić zob. ohańbić...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krupianka, Aleksandra 1969. Formacje czasownikowe z przedrostkiem o- (ob-) w języku polskim, Toruń : TNT
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo