ognisko-ołtarz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Natomiast częściej spotykamy rzeczowniki należące do kategorii równorzędnych zestawień, ulubionych także przez Żeromskiego, np. „już się stawią we czwórki-kwadraty” (N I 512); „jako się drzewa-starce patrzyły” (A XIV 52—53); „coć jest duszo — synu?” (N IX 128); „uśnij dziecino — synu” (N IX 139); „kamienieję w granit-słup” (W I 853); „ostaję biedak, król-sierota” (Z VI 159); „mocarzu-starcze” (A XXV 114); „koło mostu-posągu” (N I 489); „zapala ognie-oltarze” (N I 92); „ogniska-ołtarza strzeże” (W II 1629); „za oknami ogród-park łazienkowski” (N II przed 1); „ojcze-czlowieku” (A XI 109); ołtarz-głaz (W I 728); „słowem-ogniem go zaprawia” (N I 390, 391); „będzie mi Spokój Bóg, jak w dół mię strącą” (S 343)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Klemensiewicz, Zenon 1961. W kręgu języka literackiego i artystycznego, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.