okienniczy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Stróż zaszedł dwór od tyłu, stukał kijem w węgieł, wołał coś śpieszno płaczliwym głosem. Wreszcie sypnęło skąpo czerwonawą poświatą ze szpar okienniczych, zadźwięczały gościnnie żelazne sztaby i na ganek wyszedł ze świecą wysoki mężczyzna. Otulił się burką przed nocnym, mokrym chłodem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Konwicki, Tadeusz 1989. Kompleks polski, Warszawa : Alfa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.