okończyć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Radziecki szeregowiec, odrabiający robotę tamtych dwóch dzierlatek dla swojej rosyjskiej strony, nie mógł z nimi rywalizować, gdy chodzi o stosunek do rozkazodawcy. Najwyżej — zapytany: Grisza, ty do nomiera piat’sot piat’diesiat okończył? — odpowiadał — okończył — i dostawał pochwałę: — Nu, eto charaszo...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Promiński, Marian 1956. Salamandra, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo