opluskwić

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Jeżeli aparat partyjny dochodzi do wniosku, że artykuł dziennikarza X albo książka pisarza Y zbytnio otwierają czytelnikom oczy, to odpowiedni propagandzista otrzymuje zlecenie, żeby autora X albo Y opluskwić. W atakach na nich pomija się wówczas treść artykułu czy książki, natomiast rusza nagonka na osobę autora. Że pije i zdradza żonę. Że ma nieślubne dziecko i nie płaci podatków za psa. Że kupił sobie samochód. Że pobił staruszkę na ulicy. LISTY DO REDAKCJI 235...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.