ołysienie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rentz Pom. Wb. I 474: łdsec -eią (kasz.-słowiń.); złożone: o-łysieć o-łysieję ’stać się łysym', u L. z XVH— XVIII w., tu też dawne ob-łysieć, już w Biblii Radziwiłłowąkiej r. 1563: na obłysieniu ’na ołysieniu, na miejscu ołysiałym'; prze-łysieć prze-łysieję dawne ’całkiem ołysieć' u L. z XVI w.; tcy-łysieć wy-łysieję ’stać się łysym' u L. bez przykładu, ale dery wo wane iteratiwum toy-łysy wać już z M. Błażewskiego tłuma...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sławski, Franciszek 1975-1982. Słownik etymologiczny języka polskiego. T. 5, Kraków : TMJP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.