oświatowo-kulturowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) gramami miejscowej oświaty. Należy jednak zadbać o tzw. drożność systemową tego szkolnictwa, aby dzieci polskie, kończące szkoły jednego stopnia, z powodu braku polskich szkół wyższych stopni i braku dostatecznego opanowania słownictwa specjalistycznego i wiedzy programowej szkolnictwa kraju zamieszkania, nie miały trudności w dostawaniu się do szkół miejscowych. Szkoły polskie powinny spełniać rolę ośrodków (centrów) oświatowo-kulturowych, promieniujących na całe regiony. Tak pomyślany sposób nabywania sprawności komunikacyjnych środowisk polskojęzycznych umożliwi też przekazywanie właściwych wzorców 14 Dokładny obraz tego szkolnictwa zawiera książka Oświata polskojęzyczna za granicą. Stan obecny i perspektywy rozwoju. Warszawa 1997 (pod red. J. Mazura)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mazur, Jan (red.) 1999. Polska polityka językowa na przełomie tysiącleci, Lublin : UMCS
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.