pamięć-mara

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ale jest to piękno tych, których niema, tego, co nie istnieje. I ona cofa nas wstecz, wykrada nas samym sobie, odchyla nas od chwili, która jest. Wyspiański zwołuje nas na biesiadę duchów i poi je naszą krwią. Krwią naszą, krwią życia opiłe snują się przed nami widma i giną, grzebiąc z sobą szczątki naszej duszy. Gniewem i wzgardą gnają nas od siebie precz w życie, wobec życia bezbronniejszycb i słabszych. Pamięć-mara, pamięć-wyrzut, pamięcszyderstwo z małości naszej i męka pustki — oto wszystko. Poza tern nic...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brzozowski, Stanisław 1936. Dzieła wszystkie. T. 6. Współczesna powieść i krytyka, artykuły literackie, studja o Wyspiańskim, Warszawa : Instytut Literacki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.