petentka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W obszernej sali, z czerwonemi wzdłuż ścian kanapkami, oczekiwało już sporo osób. Jakieś starsze paniusie, petentki, tuliły się po kątach, przytłoczone wielkością chwili; kilku urzędników cywilnych gładziło co moment cylindry niespokojnemi palcami, wpatrzeni w olbrzymie, na biało malowane drzwi, jak w obraz; wysoki jenerał, o posrebrzonej czuprynie i zalanej orderami piersi, przechadzał się wpoprzek sali krokiem niecierpliwym i sprężystym; w którymś rogu gromadka modnie ubranej młodzieży szeptała o czemś między sobą, dyskretnie przesłaniając uśmiechy trzymanemi w ręku tekami... Odebrawszy bilety...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Choynowski, Piotr 1926. Kuźnia. Powieść historyczna z lat 1861-1863, wyd. drugie, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.