pieńka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nr. 10, 1901, s. 33); bat ‘rodzaj żaglowej łodzi’: widny, -y pruskie, płyty drzewne i pomniejsze łodzie Pod 22, mnóstwo -ów pruskich przybywa po zboże, len, pieńkę Nie 64; częste w stpol., S\Y bez przykładów; z włoskiego batto; benefaktor ‘dobroczyńca’: panegirykami... wywzajamniali się swoim -om L I 11; L brak, SW z Kraszewskiego; łac.;...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Trypućko, Józef 1957. Język Władysława Syrokomli (Ludwika Kondratowicza). Przyczynek do dziejów polskiego języka literackiego w wieku XIX. [T.] 2, Uppsala : A.-B. Lundequistska Bokhandeln
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.