piętno-atrybut

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Bohater zdaje sobie sprawę, że w społeczeństwie ludzi, w jakim się znalazł, jest on postrzegany jak zjawa pozagrobowa, chodzące nieporozumienie, bo jest on naznaczony tym piętnem-atrybutem każdej jednostki psychicznej: zdolnością do odczuwania. Poczucie zbyteczności wśród ludzi rodzi się w nim, potężnieje aż do pojawiania się myśli samobójczych: To była inna epoka. I szedłem, i chciałem się już zabijać,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
MLit - Miesięcznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.