pięćdziesięciodrugorocznicowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) użyciu -o- łączącego; w efekcie do przyjęcia (od biedy!) byłoby formacje takie, jak: dwutysięcznoklasista, dziewięćdziesięciotysięcznodwustupięćdziesięciopięciorocznicowy, stumilionoworocznicowy, stumilionowodwutysięcznopięciusetpięćdziesięciopięciorocznicowy, albo może takie, jak: dziewięćdziesięciotysięcznodwieściepięćdziesięciopięćrocznicowy (przy ostatnim członie liczebnikowym w postaci drugi, czwarty, oczywiście, odpowiednio: ...pięćdziesięciodrugorocznicowy, ...pięćdziesięcioczwartorocznicowy itp.)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Banyś, Wiesław, Bednarczuk, Leszek, Karolak, Stanisław (red.) 1999. Studia lingwistyczne ofiarowane Profesorowi Kazimierzowi Polańskiemu na 70-lecie Jego urodzin, Katowice : UŚ
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.