plenipotentowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Musiałem się mienić na obliczu, bo karcąco dodał: — Trzeba, mój Łuku, poskromić animozję do naszego gościa. Już od dawna wymiarkowałem, iż pani plenipotentowa na ciebie, mój Pucharku, tak jak czerwień na indora działa. Ledwie na nią okiem łyśnie, już bulgocze... Nie uchodzi, mój Łuku. Pomnij, iż z niewiastą masz do czynienia, a nie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Muszyńska-Hoffmannowa, Hanna 1968. Pucharek ze srebra, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.