podluteńki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) pewien odcień znaczeniowy. Sufiksami najczęściej używanymi przez Żeromskiego są: -utki: cichutki, gładziutki, ładniutki, mięciutki, zgrabniutki i dziś już raczej gwarowe maciutki; -uchny: ladniuchny, mięciuchny, niebieściuchny, niziuchny; -uśki: bieluśki’, -eńki: caluteńki, cichuteńki, glupiusieńki obok głupiuteńki, macieńki (por. wyżej maciutki), maleńki, mileńki, mizeruteńki, młodziusieńki, podluteńki („podluteńkie ukontentowanie” V. 285) i wreszcie -yci: tyci — „otrzymałem od pani O. bilecik maluteńki, tyci, taki maciutki” VI, 352. Te sufiksy tworzą także formy przysłówków, np. gladziutko, mięciuchno, głupiuteńko itp...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kupiszewski, Władysław 1990. Język Dzienników Stefana Żeromskiego, Warszawa ; Kraków : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.