podpokładnik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) P. Dąbkowskiego. Co prawda uczony ten stwierdził, że źródła polskie nie rozstrzygają kwestii, czy pokładca w razie zbycia rzeczy powierzonej przez pokładnika wsposób niedozwolony musiał się trzymać jedynie pokładnika, czy też mógł się zwrócić wprost przeciw każdemu posiadaczowi tej rzeczy, Wierna ręka, czyli pokład. Studium z prawa polskiego, SHPP 3, z. 2 (Lwów 1909), 63; ale tenże badacz wnosi, że podpokład stwarzał jedynie stosunek między pokładnikiem i podpokładnikiem, nie zaś bezpośredni między pokładcą a podpokładnikiem, ib. 62. Ostatnie spostrzeżenie, sądzimy, jest miarodajne i wystarczające. Zauważmy też, że Dąbkowski mówi o władztwie pokładnika uzasadnionym tradycją rzeczy, ib. 78. Pewną trudność dla przedstawionego toku rozumowania stanowi - przyznajemy - możliwość oddania w wierną rękę także nieruchomości, Dąbkowski, Wierna ręka, 2-3; T. Saturnik, op. c. 163-4. Nie jest...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Matuszewski, Józef 1999. Pisma wybrane. T. 1, Łódź : UŁ
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.