podsłuchacz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W wyrazach tych występuje charakterystyczna różnorakość znaczeń realnych przy zasadniczej tożsamości pojęciowego (logiczno-syntaktycznego) stosunku między formantem a tematem, W języku staropolskim rzeczowniki na -acz były tworzone i od czasowników dokonanych, o czym świadczą takie formacje, jak oszukacz, podsłuchacz-, ubłagacz, wykonacz, zarębacz itp.; -icz : łowicz «łowca», stp. golicz, palicz, pogonicz; -ga : struga — formacja podmiotowa czynna (por. ros. cmpyn)-, -aga : łamaga «ten, co jest (po)łamany», formacja podmiotowa bierna; -ęga : włóczęga; -iga : strzeliga, bot. Teophrasta. Nazwa ma charakter podmiotowy, ale...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Doroszewski, Witold 1963. Podstawy gramatyki polskiej. Cz. 1, wyd. 2, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.