podśmiewywanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) sam się podnieść nie mogłem, nikogo akurat nie było w domu — więc zacząłem się śmiać i śmiałem się, chociaż śmiech wzmagał ból, wydało mi się to tak zabawne, iż śmiałem się coraz silniej i głośniej, bo to była rzeczywiście uciecha: wcale już niemłody pan na czworakach daremnie usiłujący stanąć na nogach i trzęsący się ze śmiechu. W te dni ostatnie kilkakrotnie się ze swego pokracznego niedołęstwa podśmiewałem. Ale to już było tylko podśmiewywanie, taki pomniejszony śmiech, śmieszek, chich, atrapa śmiechu prawdziwego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Goetel, Ferdynand 1957. Z dnia na dzień, Londyn : Orbis Księgarnia Polska
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.