poetka-pionierka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Trzeba było mieć odwagę cisnąć taką rękawicę społeczeństwu polskiemu, gdzie dziedziców owych trojga straconych mniej znacznie, niż pokolenia zwycięsców „z przeszłości“. Odbiła się też ta odwaga i na poetce-pionierce i na .wydawczyni jej wileńskiej, Orzeszkowej. A jak trwoga przed wyrokiem wieków *) Mielibyśmy chęć, znając kult Konopnickiej dla „Ody“ Mickiewicza, której specjalne poświęciła studjum, nazywając ją pięknie „zakonem młodości“, dosłuchiwać się we Fragmen* tach jej pozycji młodzieńczej, odpowiadającej Odzie. Stałyby wtedy pod zdaniem: „I ten szczęśliwy, kto padł śród zawodu"...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dickstein-Wieleżyńska, Julja 1927. Konopnicka. Dzieje natchnień i myśli, Warszawa : Księgarnia K. Wojnara i S-ki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.