pogapować się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W rozmowie z Zosią i Haneczką Radczyni nie przekroczyła miejskiej normy językowej, chociaż mocno rozluźnionej, ale już w kontakcie z „wsioską od maleńkości” Kliminą Radczyni z Krakowa nagina swoje formy do wiejskich. W zdaniu: Jakoś mu nie idzie sporo, bo się ino pogapuje, na siedem składników syntaktycznych aż trzy gwarowe! (sporo 'szybko’, ino, pogapuje się)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lubaś, Władysław 1979. Społeczne uwarunkowania współczesnej polszczyzny. Szkice socjolingwistyczne, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.