pogorzenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ważniejszych chyba interesował się magnat sam sprawą. Na przykład gdy sąd tarnowski gotów był surowo ukarać mieszczanina tego miasta, kupca Jana Vlaxa, z pochodzenia Szkota, za to, że przez niedozór jego sług powstał w mieście groźny pożar, księżna Teofila ze Szczekarzewic Ostrogska wzięła go pod swą opiekę oświadczając, że „to mieć chcemy, aby pomieniony Jan Vlax w pokoju był zachowany, ani o to pogorzenie, którego się być winnym nie znajduje, turbowany nie był”.23 Ta sama księżna zapewne z poduszczenia swych szlacheckich sług zaostrzyła karę sądu miejskiego orzeczoną wobec niejakiego Wawrzyńca Pieniążka, który odważył się na własną rękę ukarać sługę księżnej, niejakiego Adama Wolskiego, za to, że ten pobił jego matkę. Skazanemu na...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czapliński, Władysław, Długosz, Józef 1982. Życie codzienne magnaterii polskiej w XVII wieku, wyd. 2, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.