pokrowiec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przed parąset laty, w miasteczku, czy w mieście, nazwiska nie wiem, wszakże podobno na Rusi, mieszkała sobie dziewczynka, uboga, ale szlachcianeczka, i co lepsza, niesłychanej urody. Na końcu przedmieścia stał maleńki dworek, od starości do połowy schowany w ziemię, ze strzechą, co pozieleniała od wilgoci i deszczu, i w tym to lichym pokrowcu mieścił się najokazalszy dyament, nasza uboga Nastusia. Nie było przy niej ani rodziców, ani krewnych, ani przyjaciół: tylko głucha i niema staruszka, którą, że tak powiem, znalazła na gościńcu stygnącą od zimna. Ro...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.