polityka-historia

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i demagogia. Błąd intelektualisty polega na tym, iż sądzi on, że można «wiedzieć» nie rozumiejąc, a zwłaszcza nie odczuwając i nie żywiąc namiętności (nie tylko do samej wiedzy, ale również do przedmiotu wiedzy), czyli że można być intelektualistą, a nie zwykłym pedantem, żyjąc w oderwaniu od ludzi, nie odczuwając żywiołowych namiętności ludu, nie rozumiejąc ich, nie szukając wyjaśnienia, uzasadnienia określonej sytuacji historycznej, nie wiążąc jej dialektycznie z prawami dziejowymi, z wyższym, naukowo wypracowanym światopoglądem, z «wiedzą». Nie można tworzyć polityki-historii bez tej namiętności, czyli bez ścisłej więzi uczuciowej między intelektualistami i ludem [...]. Gdy stosunek między intelektualistami i ludem [...] jest wytworem więzi organicznej, w której uczucie-namiętność przybiera postać zrozumienia, wiedzy (nie mechanicznej, lecz żywej), wtedy i tylko wtedy jest to stosunek rzeczywiście reprezentatywny...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wiatr, Jerzy J. 1979. Społeczeństwo. Wstęp do socjologii systematycznej, wyd. 8, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.