poruczeństwo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dla wzmocnienia ekspresywności łączą się sporadycznie dwa spójniki przyczynowe iż i 'ponieważ i to w dowolnej kolejności, np. ponieważ iż ja ten las mam w poruczeństwie od J.M.króla brytańskiego, ktobykolwiek z tego lasu wziął prócz dozwolenia mego, tedy mam moc dać go obiesić; iż ponieważ brat nasz w potrzebie królewskiej jeździł, a w tej pojman, niechże go też kroi ratuje (w. XVI)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Abdański, Adam 1982. Romans z miasteczkiem, Łódź : Wyd. Łódzkie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.