posiadanie-mienie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) społeczeństwa i połykało go po kawałeczku” (Pipes). W znacznym stopniu taki stan da się wytłumaczyć błędnym sposobem przeniesienia na całe księstwo, a potem i carskie państwo, modelu książęcej posiadłości, gdzie książę był jednocześnie i suwerenem, i posiadaczem, posesorem, „właścicielem” władzy i majątku — sytuacja koła, kiedy władza daje posiadanie-mienie, posiadanie zaś gwarantuje władzę, a nawet więcej, kiedy w sposób nieunikniony pojawia się tendencja do rozszerzania (w miarę możności szybszego i pełniejszego) władzy i majątku daleko poza granice książęcej posiadłości, szczególnie na ludzi wolnych. Ta „rodowa, feudalna” zasada utożsamiania...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Etnolingwistyka - Etnolingwistyka (L­u­­­­­­blin)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.