poskupiać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „utonął”... „Powoli jednak ćmy te wilgotne, mocniejszym słońca promieniem dogrzane, rozrzedzać się „i niknąć zaczynały.” Rozwiała je wreszcie dzienna „pogoda. „Niebo oblało się światłem, gdzieniegdzie „tylko poskupiane obłoki, lekkim pędzone wiatrem, „płynęły po jasnym błękicie. Dziwne i rozmaite ich „formy w coraz to nowe zmieniały się widma. Tam „coś nakształt ogromnego sfinksa, przechodzącego „powoli i nieznacznie w straszliwą figurę czarownicy z miotłą w reku i z zawojem na głowie; owdzie „kawalerzysta na wielbłądzie, którego długa szyja, „rozciągając się coraz dłużej, zamienia się razem „z jeźdźcem w smoka ze skrzydłami, tam znowu „jakby z wysp ruchomych, skupiających się jedna „na drugą, wznosi się góra ogromna, w szczerbate vpołamana krawędzie, której wszystkie brzegi, słońce za nią ukryte złotem oblamowało; po tych „szczerbach i krawędziach, wspina się, czepia i przebija coraz wyżej mały obłoczek. Nagle zanurza...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zyndram-Kościałkowska, Wila 1907. Szkice literackie. I. Ignacy Chodźko, Warszawa : Druk. Ed. Nicz i S-ka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba mnogaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.