poszczypać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ja już stary, a i dowódca pułku jestem, to i wypada mnie uszanować i żołnierzom pokazać szacunek oficerów dla dowództwa. O to ja się nie gniewam, ja za to panu poruczniku i dziękuję (nie mówię już ku chwale, bo zwątpienie jeździ mi pospiesznie po kiszkach). Tylko dalej to już pan porucznik kudy i zajechał! ,,W górę starego” (jak Boga kocham, nie pamiętam tego „starego”) — to wolno było panu wołać, ale że żołnierze poszczypali. mnie, kiedy znosili ze schodów, to ja pana porucznika muszę ukarać, bo ja to panu w winę kładę. Ot i oo...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kirchmayer, Jerzy 1965. Pamiętniki, wyd. 2, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo