powój-bluszcz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Trawy wyższe od człowieka kryły kamienie i węże, i zatrute powoje-bluszcze, dotknięcie których okrywało ciało wrzodami. Rośliny te kładły się nawet na piach nadbrzeżny oceanu, przerażając swą wrogością...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lorentowicz, Irena 1975. Oczarowania, wyd. drugie uzup., Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.