pośredniość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) stają się cienie, potężniejszym wezwanie i podniecenie. Teraz występuje naprzód zadanie, żeby wiernie utrzymać to, co zostało zdobyte, żeby wytrwać odważnie w prześladowaniu, znosić z radością najcięższe nawet cierpienie, lekceważyć złą teraźniejszość ze względu na przyszłą chwałę, która odtąd w stopniu daleko wyższym zapanowuje nad myślami. Zarazem zaostrza się wymaganie odcięcia się od świata i wyłącznego oddania się jednemu celowi, jeszcze bardziej stanowczo wszelka pośredniość i wahanie bywają uważane jako wrogie. Z takiego zaostrzenia przeciwieństwa pochodzić mogą słowa: „kto nie jest ze mną, jest przeciwko mnie, a kto nie zbiera ze mną, ten rozrzuca“, a także inne słowa, które najjaskrawiej oświetlają nieuniknioną alternatywę: „kto nie nienawidzi swego ojca, matki, żony, dzieci, braci, sióstr, a przytym jeszcze własnego życia, ten nie może być uczniem moim“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Eucken, Rudolf 1914. Wielcy myśliciele i ich poglądy na życie. Zagadnienie życia ludzkości w rozwoju dziejowym od Platona do naszych czasów, przeł. A. Zieleńczyk, Warszawa : Nakł. H. Lindenfelda
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.