pra-słowiańskość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rdzenia ich wszystkich. Poetą, który odznaczał się szczególną wrażliwością na te rzeczy, był Tuwim, choć głównie poprzez swój kult dla rosyjskiego, dla jego dźwięku i rytmicznej siły. Wydaje mi się, że pra-słowiańskość, jeżeli próbować ją ująć intuicyjnie, jest raczej szepcząca i szeleszcząca, wcale nie staccato i ta właśnie nęciła Czechowicza. Dobierał wyrazy, które brzmiałyby czysto, to znaczy które miałyby swoją dawność, siedziały w gwarach ludowych. Nie kierował się w tym zresztą chęcią, żeby być bardziej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.