pradźwięk

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) kształtów. Kapelmistrz Kreisler (postać opowieści E. T. A. Hoffmanna)26 kupuje sobie szaty „w kolorze cis-moll”, a kołnierz — „w E-dur”; jeden z jego bohaterów chce popełnić samobójstwo przez „sztych zwiększoną kwintą”. Barwy instrumentów stają się symbolami określonych obrazów przyrody. Źródła muzyki tkwią w „nieskończonym”, twórca, który przekazuje „pradźwięki” poprzez realny kształt utworu, musi się z tą nieskończonością identyfikować. Inspiracja jest w procesie twórczym centralna, sprawy warsztatu — wtórne. Tu tkwią źródła romantycznej subiektywności, jej kultu. Nie szło jednak o własne przeżycia kompozytora, szło o twórcę, jako pośrednika wartości „kosmicznych”. Stąd też kult muzyki, jako sztuki najdoskonalej przekazującej to, co „niewypowiedziane”, a stąd — w konsekwencji kult muzyki czysto instrumentalnej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lissa, Zofia 1965. Szkice z estetyki muzycznej, Kraków : PWM
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.