prekursor

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) logicznie z jego wywodów. Dziełko księdza Nowaczyńskiego apostołujące poniekąd powrót do czystego klasycyzmu greckiego, do wiersza wiązanego o rytmie regularnym, bezrytmicznego, a skandowanego jest równocześnie przez pewne nowatorskie zapędy w kierunku właśnie czystej rytmiki jakby niejako pierwszym taranem rozwalającym szablon klasycznej wersyfikacji poetów z epoki Stanisławowskiej. Pierwszy teoretyk i konstruktor „Prozodji polskiej” staje się w tym sensie poniekąd jednym z prekursorów romantycznej wersyfikacji skoro heksameter wajdeloty w Wallenrodzie wywodzi się poprzez „barda polskiego” Czartoryskiego od heksametrycznych miarowych spolszczeń z Owidjusza (Elegja I) i z Wirgiljusza (Ekłoga IV) dokonanych z rozbrajającą zresztą prymitywnością przez księdza Nowaczyńskiego a pomieszczonych właśnie w jego rządkiem dziełku, istnym białym kruku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1922. Góry z piasku. Szkice, Warszawa : Nakł. Polskiego Posterunku Wydawniczego „Placówka”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.