proboszcz-autor

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jąc szesnaście lat, przy pracy w polu o świcie, przeżył łaskę powołania. „Tego dnia Bóg przemówił do mnie... zostałem księdzem, lecz pozostałem człowiekiem z naszych stron, który nigdy nie zajdzie wysoko”. I rzeczywiście, nie powiodło mu się z miejsca na pierwszej placówce. Jako nieudolnego administratora wysyła go biskup do małej parafii nad morzem. Proboszcz-autor i proboszcz bohater książki, obydwaj ludzie z gór, nie czują morza. Proboszczowi z Randan opisy nadmorskiego pejzażu wyszły znacznie słabiej od obrazów Auvergne, pełnych franciszkańskiego liryzmu. Proboszcz bohater książki uważa swój pobyt i duszpasterzowanie w rybackiej wiosce za wygnanie. Zaczyna chorować, ale siłą woli nie poddaje się rozgoryczeniu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.