proklityka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) fologicznego stosunku wyrazów do siebie. Więc: między rzeczownikiem i jego epitetem więź jest większa, niż między podmiotem i orzeczeniem; między wyrazem o samodzielnym akcencie, a wyrazem atonicznym (w pozycji enklityki lub proklityki) większa, niż między dwoma wyrazami tonicznymi. Da się więc ustalić między wyrazami jakby gradacja (opadająca) od między wy razowej granicy mocnej do coraz słabszej, do coraz większego ścieśniania się wyrazów, do coraz wątlejszej granicy między nimi. Na końcu tej gradacji pojawią się takie wyrażenia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Furmanik, Stanisław 1947. Podstawy wersyfikacji polskiej (Nauka o wierszu polskim), Warszawa ; Kraków : Wyd. E. Kuthana
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.