protyka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w 16. wieku specjalnie o ‘praktyce astronomicznej, gwiazdarskiej’, więc o ‘wróżbach z gwiazd’ i o ‘kalendarzach’; ludowe prandykarz, ‘wieszczbiarz’, prandyczyć, ‘bajać’; u różnych Słowian pratika lub protyka do dziś ‘kalendarz’...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brückner, Aleksander 1989. Słownik etymologiczny języka polskiego, wyd. 5, Warszawa : Wiedza Powszechna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.