prowokacja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) bez żydowskiej rafinady i sofisterji, rzucił się p. Pieńkowski i z maczugą Waligóry na wzorowo i na europejskim poziomie postawiony Instytut Piękna, jako na jakieś laboratorjum laseczników rozkładu, nie zastanowiwszy się ani na moment nad tern, że właśnie w tym teatrze odważono się i zaryzykowano w najkrytyczniejszych czasach władztwa ćmy i mobu rzucić smokowi judemokracji w paszczę takie rękawiczki, takie prowokacje, jak skroś „reakcyjnego” „Cezara" Szekspira, „Nieboską”, Arystofanesa, „Miłosierdzie“. Gdyby był p. Szyfman, organizator pierwszej klasy a Polak bez zarzutu, bez blagi i bez emfazy, wystawiał kolejno np. „Dantona” Buchnera, Toł...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1922. Góry z piasku. Szkice, Warszawa : Nakł. Polskiego Posterunku Wydawniczego „Placówka”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.