przecię

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) chę i Jagiellońskiej, i już po koronacyi wyprawiłem Litwina neofitę na poselstwo dziczy swojej do Wilna. Chcę i dalej pisać; ale czyż można przynajmniej w tych sejmowych hałasach ująć statecznie pióro i myśl łańcuchem ciągłej refleksyi związać? Nigdy jednak nie wziąłem determinacyi porzucić tę prace. Wiem to, że jej nie skończę, bo ars longa, vita brems; ale przecię pracować trzeba do śmierci, aby nie powiedziano, że wziąwszy clileb, osiadł na próżnowaniu. Znam to, że twoje szlachetne pióro przewyższyłoby nieskończenie poziome moje czołganie się, ale na tej tak obszernej rzeczy od ojców naszych udziałanych przestrzeni, i wolik może chodzić, i orzeł latać. Weźmićj, jeśli ci się...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881a. Dzieła. T. 3-4, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
partykuła

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.