przeestetyzować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) mój stary i kochany doktór Jerski. Nazywam go starym tylko z miłości, bo liczy zaledwie czterdzieści trzy lata, a ja w jego wieku napewno tak jak on młodo nie będę wyglądał — ja wówczas wcale raczej nie będę już wyglądał! Dziwny to determinista-samotnik, przytem esteta; więcej — przeestetyzowany człowiek...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Srokowski, Mieczysław 1920. Kult ciała. Dziennik człowieka samotnego, wyd. nowe, Lwów ; Warszawa ; Kraków : Lektor [=reprint Spółki Wydawniczo-Księgarskiej w Warszawie, 1990]
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.