przyjaciel-wróg

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) z zębami. Na przykład po powrocie od sliedowatiela bywał przygnębiony nawet bardzo, ale głównie mówił: ja mu jeszcze tego nie powiedziałem. Czego nie powiedział? A nie powiedział o tych swoich przyjaciołach-wrogach z NKWD z Ułan Bator, bo przyznawszy się do wszystkich win jakie mu zarzucano, głównie myślał o tym, żeby tamtych ściągnąć na to dno, na którym sam był. Więc ciągle miał żal, że zapomniał coś kompromitującego o tym i owym powiedzieć. Ale był koleżeński w ce143...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wat, Aleksander 1977. Mój wiek. Pamiętnik mówiony. Cz. druga, Londyn : Polonia Book Fund Ltd.
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.