przykłonienie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Według Norwida u Słowian (a zwłaszcza u Słowian geograficznie „środkowych”, tj. u przodków Polaków), ze względu na ich „umiarkowany naturalnie” temperament, zawsze było łatwo we wszystkich kwestiach zyskać „ogólne przykłonienie się”. Tak było z akceptacją nowej religii i tak pozostało przez wieki — wszystko szło wiecem, wyborem, elekcją. „Podobno, iż narody w kardynalnych kształtach swe jego zasadniczego principium nie odmieniają wcale — podnoszą je, rozwijają, doskonale lub mniej doskonale aplikują, lecz nie zmieniają” (6 - 515)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
SPol - Studia Polonistyczne UAM (Po­znań)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.