przyrastanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jeden ze składników zespołu nasiąka znaczeniem drugiego, wobec czego ten drugi traci na samodzielności semazjologicznej i staje się elementem znaczeniowo podrzędnym. Używając słów Baudouina de Courtenay można powiedzieć, że jeden z elementów ulega dodatkowemu nasemazjologizowaniu kosztem drugiego. Element odsemazjologizowany jak gdyby ulega atrofii i przyrasta do drugiego, w miarę zaś tego przyrastania degraduje się jego rola właśnie do funkcji przyrostka, — z samodzielnego składnika zespołu staje się on cząstką słowotwórczą. Ta zmiana jego funkcji często prowadzi do zastąpienia go rzeczywistym sufiksem. Oczywiście...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mirowicz, Anatol 1949. O grupach syntaktycznych z przydawką, Toruń : TNT
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.