przyschły

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) kielny ogień zaczął mi pożerać ciało i duszę! Czułem, jak twa potęga zstępowała na mnie; coś mię pchało do zbrodni, która w tćj chwili wydała się lekką, jak dziecinna igraszka. Konwulsyjną dłonią ścisnąłem sztylet, ścisnąłem tak silnie, że mi się paznogcie w dłoń wbiły. Z językiem przyschłym do podniebienia, oczyma pałającemi, ręką wzniesioną—jak żona Makbeta—posunąłem się z wolna ku księciu, który w kącie pokoju, zgięty nad swojem dziełem nie widział mię przy słabym blasku nocnej lampy, a ja mogłem widzieć całą robotę. Kolumna elektrycznego światła...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.