przysiud

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Żywca“ pt. Górale beskidowi zachodniego pasma Karpat (1851), zauważa odnośnie do tańców żywieckich: „Nie tańczą tu krakowiaków i mazurów, tylko stają tancerze i ich motye naprzeciw siebie rzędem, potem chwytają się pary i kręcą do zawrotu głowy, potem puszczają się i robią naprzeciw siebie przysiudy i skoki z kozacka po węgiersku“ [s. 41]. Zarówno to nietańczenie krakowiaków i mazurów, jak i opis tańców przez cytowanego autora czyni,ą wysoce prawdopodobnym przypuszczenie, że mamy tu do czynienia z tańcami uprawianymi też na Śląsku Cieszyńskim (i na Słowaczyźnie oraz Orawie). Potwierdziły to w roku 1938...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chybiński, Adolf 1961. Z pism. T. 2. O polskiej muzyce ludowej. Wybór prac etnograficznych, Warszawa : PWM
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.