pseudo-polszczyzna

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) bie, oddając wszystkie tej myśli szczegóły. Gdy jednak pękły okowy i wicher wielkiej burzy dziejowej zmiótł z Polski zmorę zaborców, w nasze piśmiennictwo przyrodnicze wdarł się brudny ściek wynaturzeń i cudzoziemszczyzny z pod pióra licznych osób niepowołanych, których pseudo-polszczyzna wyraźnym jest dowodem, że nie znają one nietylko polskich pism przyrodniczych ale piśmiennictwa polskiego w’ogóle. Ponieważ należę do tego pokolenia przyrodników polskich, które oprócz patrzenia w lunetę i mikroskop, odczytywania podziałek skali i nonjusza, ważenia, destylowania, sączenia i czytania książek cudzoziemskich jeszcze czegoś więcej się...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Weyberg, Zygmunt 1935. Świat kryształów, Warszawa : Mathesis Polska
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.