pseudoarchaizm

Słowo poświadczone w fotocytacie:

(...) i innych. Jest to szczegół, którego pominąć nie można, bo tylko on, jak się zdaje, rzucić może światło na zapoczątkowanie form pejoratywnych w prozie. Należy się zastanowić, czy mianowniki pseudoarchaizmów nie wpłynęły na powstanie pejora tywów. Nie myślę tutaj o tych zwrotach archaicznych, które mają niezaprzeczone znamię podniosłości np. w patetycznej przemowie Zygmunta Augusta do senatorów w Barbarze Felińskiego: Wy rządu naczelnik!, wodze, senator y...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):

Lokalizacja ekscerptu na stronie:

Adres bibliograficzny:

Budzyk, Kazimierz (red.) 1946. Stylistyka teoretyczna w Polsce, Warszawa : Książka

Etykiety gramatyczne poświadczenia:

rzeczownik liczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.