pseudoautorski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nym wyrazem roli opowiadacza w powieści i w satyrze. W powieści (o ile nie mamy w niej do czynienia z zatajoną lub wyraźną kompozycją ramową, z narratorem zdecydowanie odgraniczonym od autora) opowiadacz-autor, gdy mówi od siebie, posługuje się wyłącznie oratio obliqua; jego własny „dialog", jako nieuwidoczniony przy pomocy zaimków, faktycznie się nie liczy; dopiero na tle tego faktycznego oratio obliqua jawią się inne orationes obliquae, zastępujące orationes rectae. W satyrach natomiast dialog pseudoautorski do tego stopnia wysuwa się na plan pierwszy, że właśnie pseudo-autorska oratio recta rzuca się nam w' oczy. Dlatego, stylistycznie biorąc, mamy tu nie oratio obliqua w roli recta, lecz odwrotnie: oratio recta w roli oratio ob!iqua...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Budzyk, Kazimierz (red.) 1946. Stylistyka teo­retyczna w Polsce, Warszawa : Książka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.