pseudogramatyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dwoma: z dwoma osobami. Święta prawda, dodać tylko trzeba, że po zaniku pierwotnego staropolskiego dwiema na wszystkie trzy rodzaje tak samo mówią (obok dwiema, ale bez różnicy znaczenia) i inne części Polski, z wyjątkiem oczywiście osób, które dały sobie przez formalistycznych gramatyków wmówić papierowe rozróżnianie dwoma od dwiema, w żywym języku niemożliwe choćby dlatego, że nowy język polski nie ma w liczbie mnogiej rodzajów męskiego, żeńskiego i nijakiego, ale tylko dwa: męskoosobowy i tzw. rzeczowy. — Bównież ani dialektyczną, ani indywidualną nie jest forma wdechać. Jest to płód znanego dobrze i w Warszawie pseudogramatycznego rozumowania, każącego pisać posełać, oddechać, jak gdyby te słowa pochodziły od posła i oddechu, przy czym niejednokrotnie zauważyłem, że szczególnie lekarze mają zamiłowanie do odjechania, gdy ich pacjenci normalnie jeszcze oddychają: widać nie darmo Boy był lekarzem. Na ogół jednak tego rodzaju rozumowanie, właściwe niefachowym w językoznawstwie inteligentom, częściej się trafia — jak widać z ostatnich przykładów — W. Borowemu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nitsch, Kazimierz 1955. Wybór pism polonistycznych. T. 2. Studia wyrazowe, Wrocław ; Kraków, Zakład im. Ossolińskich
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo