pseudointeligencki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Opwiadanie Skrzek jest parodystyczną historią człowieka, który dystansuje się od wiejskiego środowiska, w jakim żyje, ponieważ ma miejsko-cyrkową przeszłość, a także wykonuje inteligencki, prawie-literacki, zawód akwizytora regionalnej gazety. Czuje się kimś lepszym: inteligentem. Stąd język, jakim prowadzi swoją narrację, język sztuczny i właśnie pseudointeligencki, ale też pełen nieporadności i stylistycznych potknięć zamierzonych przez Głowackiego i z premedytacją rozsianych w tekście...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bugajski, Leszek 1986. Pozy prozy, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.